V.V.Spaubeek

Vandaag de laatste wedstrijd in deze voorjaarscompetitie en misschien wel het laatste wedstrijdverslag, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid het laatste verslag als coach van de D1 want wie weet hoe onze technische jeugdcoördinator beslist over mijn functioneren afgelopen seizoen en waar hij mij zal onderbrengen als hij nog met mij en mijn medetrainers verder wil. Maar dat is van latere zorg nu over tot de orde van de dag tegenstander het altijd stugge VV Schinveld. Volgens insiders een hele fysieke ploeg die het iedereen lastig maakt en zeker op hun eigen complex. Op deze doordeweekse dag was het om 18.00u verzamelen en wederom lukt het spelers toch niet speelklaar aanwezig te zijn, voetbalschoenen die vergeten zijn en dan dank zij een bereidwillige ouder worden opgehaald. Hoe noemen we dit? Wedstrijdvoorbereiding. Nadat we allen wel tijdig aanwezig waren en voor deze laatste wedstrijd bijna uniek compleet vertrokken naar Schinveld. Een tochtje langs velden en wegen door het fraaie Zuid Limburgse landschap richting Duitse grens waar de AWACS vliegtuigen driftig ronddraaien zoekend en speurend naar verdwaalde indringers.

Vandaag 4 mei, bij het wegrijden thuis hingen de vlaggen halfstok. Rijdend door de Dorpstraat langs de woning van de familie Ophelders zag ik een bord buiten hangen met 50 en foto’s van de bewoners. Een stoel met daarin Jos in stukadoors outfit en Karin in haar trouwjurk. Meteen reden tot discussie, werd Jos 50 of werd Karin 50 maar ook een mogelijkheid dat hun trouwjaren tropenjaren waren en dit het getal 50 ook tot gevolg kon hebben. Vandaar de vlaggen misschien halfstok .

Zaterdag 27 april, vandaag de wedstrijd tegen de rood witten van het Sittardse DVO. Nadat we afgelopen week Noël kwijtraakten met een liesblessure en Kris aangaf naar Polen te vertrekken voor twee weken vakantie werd de selectie enigszins uitgedund. Met de opmerking die we al weken maken dat we eenieder heel hard nodig hebben, werd dat deze week nadrukkelijk bewaarheid. Daarbij de komende weken de vakanties opgeteld dan krijgen we nog personele problemen genoeg en mogen er geen spelers meer uit- of wegvallen.  Met zijn dertienen en Noël  “Goverde” gingen we vandaag de strijd met de rood witten aan. Nadat we ons opgewarmd hadden met wederom wat kleine strubbelingen konden we aan de wedstrijd beginnen.

Vandaag zaterdag 20 april de zaterdag waar velen naar hadden uitgekeken. Het duel tegen de groen witten van RKSV Lindenheuvel. Een tegenstander die we van haver tot gort kennen en die ons omgedraaid ook kent. Een tegenstander die onze kwaliteiten maar ook onze zwaktes kent. Kortom een wedstrijd, zoals de laatste jaren telken male op het scherpst van de snede maar met passie en inzet maar bovenal een wedstrijd waarin de hoofdletter R centraal staat. Eenmaal zorgend voor de Reclame die deze twee ploegen maken voor het jeugdvoetbal en eenmaal en dat is zeker in deze tijd nog veel belangrijker voor Respect. Respect dat deze twee ploegen voor elkaar hebben is uitzonderlijk, elkaars rivalen op het veld maar wel met de juiste instelling, passie en beleving. Geen cadeautjes gevend en elkaar twee helften lang het vuur aan de schenen leggen om te laten zien wie er het beste is. En met beste bedoelen we niet degene die winnend van het veld komt, dat is voor de meesten wel de essentie van dit spelletje maar voor ons en zeker ook voor hen deels bijzaak want hier gaat het om meer dan alleen maar winnen !

Vandaag zaterdag 13 april de dag waarop de toerversie van de Amstel Gold Race de wegen in het Spaubeekse druk bevolkte. De dag waarop wij naar Amstenrade gingen om daar te proberen er iets moois van te maken. Wederom een vereniging met geweldige velden maar een kleedaccommodatie die Spaubeek naar de kroon stak. Sinds afgelopen zondag schaam ik me een beetje voor deze uitspraken. We hebben een superleuke en mooie wedstrijd gespeeld tegen een Engels jeugdteam uit een voorwijk van Manchester. Als ik al vooroordelen had tegen Engelsen dan zijn deze hierbij over en uit. Wij klagen en hebben overal wat op aan te merken maar deze mensen waren heel erg blij dat ze door ons uitgenodigd waren en op ons mooie complex mochten voetballen. Het enige wat zij hadden was een veld zonder gras en als het al zou kunnen nog meer kuilen en bobbels. Heb hen ook meteen in quarantaine gezet bang dat het gemeentebestuur van Beek dit zou vernemen.

Zaterdagmorgen 10.45u was het eindelijk zover. Waar onze spelers naar hadden uitgekeken om ook eens in de competitie hun dorpsgenoten van VV Caesar te treffen, werd nu bewaarheid. Vooraf werd er al gesproken over een kleine derby, maar voor ons een wedstrijd net als iedere andere competitiewedstrijd. Misschien leuk omdat de meesten elkaar wel kennen van de welbekende voetbalweken die VV Caesar organiseert en zij hier kunnen laten zien hoe de vlag er bij VV Spaubeek bijhangt.We zaten al ruim voor tijd bij elkaar en de spanning was toch wel een beetje merkbaar. Bijna compleet , zonder Boy die nog steeds herstellende is en voor de rest met een (bijna) fitte groep.

Vandaag de wedstrijd tegen SV Schinnen op het programma. Als gevolg van het slechte weer verplaatst naar deze doordeweekse dag. Waar normaliter alleen Champions League wedstrijden op de woensdagavonden zorgen voor spanning zijn het vandaag wederom “onze Boys” die voor vertier zouden kunnen zorgen. Of dit zo was moet voor de geïnteresseerden nog blijken maar weet dat ik meer moois zag dan later op de avond!

Vandaag de tweede wedstrijd in onze najaarscompetitie. Waar we eerst de kou moesten trotseren was het vandaag iets aangenamer en leek het wel op echt voetbalweer. Nadat we weinig hadden kunnen trainen de afgelopen weken, maar vorige week maandag wel de oefenwedstrijd tegen EHC hadden afgewerkt waarna we weer met beide benen op de grond stonden, was het vandaag weer voor het echie. Tegenstander de oranje zwarten van KVC Oranje uit Kerkrade. Een vereniging met een fantastisch complex waarvan wij als VV Spaubeek steeds meer van kwijlen. Zeker als ik de berichtgeving van de wassenbeelden in het gemeentehuis van Beek verneem, dan zie ik weinig hoop voor een spoedig besluit om ons complex te moderniseren en de velden om te toveren tot waardige voetbalvelden. Aangezien het voor hen al moeilijk is afspraken na te komen die telkenmale worden opgeschoven en/of afgezegd om welke flut reden dan ook, dan zie ik weinig licht in de tunnel. Laat hopen dat ik het allemaal verkeerd zie zodat zij die voor onze vereniging hier héél veel tijd in steken loon naar werken krijgen.

Hèhè, eindelijk na een lange competitieloze periode is het dan weer zover. Alle (weers)omstandigheden die we konden hebben zijn in deze periode de revue gepasseerd. Storm, hagel, regen, Abraham, mist en zelfs sneeuw héél veel sneeuw. Meer dan voor de meesten lief, maar de natuur kunnen we helaas niet dwingen. Ondanks alle technieken en slimmigheden hebben we daar weinig vat op. Voordeel hiervan was dat de verenigingen met kunstgras ook weinig trainingsuren konden maken.

Vandaag ondanks dat we weinig buiten konden trainen de eerste echte competitiewedstrijd in de door ons gekoesterde droom, 1^eklasse! Met het geluk van een heuse sponsor die vond dat wij gezien de slechte omstandigheden toch dienden te trainen en sporthal Kaldeborn onze thuishaven maakte voor een groot aantal weken. Lenoir Grondverzet zorgde ervoor dat wij “aon de geng” bleven om het op zijn carnavalistisch te zeggen. Of dit vruchten af zou werpen moest voor het echie nog blijken en de proeve van bekwaamheid zou vandaag afgelegd moeten worden. Ongeacht het resultaat vind ik een dankwoord hierover in dit verslag het minste wat wij naar deze sponsor kunnen doen. Bij deze namens de hele D1 inclusief de begeleiding onze welgemeende dank!

Met een ziekenboeg die weer eens gevuld was sloeg bij menigeen de schrik om het hart. Klachten en ziektebeelden die uiteen lagen van griep, buikgriep, hoge koorts en spelers die met bij elkaar geknepen billen kwamen was het scenario geen al te beste. Daarbij ook nog een geprikkelde coach die zich boos maakte om de staat van de velden dan waren de tonen gezet al vóór deze wedstrijd zou beginnen. Misschien was het wel een beetje door deze zaken dat ondergetekende zo reageerde en Bas Goverde wellicht ten onrechte aansprak over deze zaken, hiervoor dan toch ook wel mijn excuses maar aangezien hij mij al langer kent weet hij hoe ik ben .

Nadat we het jaar op passende wijze hebben afgesloten met het kampioenschap in de tweede klasse gaan we het komende voorjaar pogen in de eerste klasse ook ons mannetje te staan. Graadmeter hiervoor zou het OVCS wintertoernooi kunnen zijn. De uitnodiging gekregen nadat we bij en tegen OVCS onze titel met een bloedstollende wedstrijd hadden behaald.

Deelnemende verenigingen en tegenstanders SV Meerssen D1 uitkomend in de eerste klasse, EVV D1 uitkomend in de eerste klasse en OVCS D1 in het voorjaar ook terecht uitkomend in de eerste klasse.

We vertrokken met een heuse aanhang naar het Sittardse Ophoven en waar Huub wellicht de navigatie van een vorig decennium ingeschakeld had en meende kortere wegen te kunnen bewandelen die er niet meer waren kwamen we aan op het schitterende complex van OVCS.