V.V.Spaubeek

Hoe bestrijdt je een leeuw............

Langzaam beginnen we te geloven dat als de hemelsluizen opengaan onze beste prestaties leveren na een klinkende overwinning vorige week met goed voetbal, deden we het nu iets anders. Winst maar dan met een grote portie inzet, passie en doorzettingsvermogen.

Na een rommelig begin op een ouderwetse soppige grasmat werden we op de been geholpen door een goede ingreep van onze keeper en een oplettende assistent scheidsrechter die kordaat en terecht de vlag omhoog stak, en zo een tegengoal voorkwam. Dit was het startsein om te het heft in handen te nemen dit lukte waarbij we niet alert genoeg waren bij de afronding. Maar door steeds de strijd aan te gaan en voor iedere bal te vechten kwam er toch de bevrijdende 0-1. Startsein om lekker de eerste helft uit te spelen, de tegenstander dacht hier anders over en begon steeds feller te voetballen. We hielden goed stand totdat de van Fortuna geleende verdediger een flinke trap op zijn voet kreeg en niet meer verder kon.

De vijf van twee

Onder het genot van pittige herfstbuien lieten we vandaag zien dat we de aandachtspunten van de afgelopen weken opgepakt hadden. Iedereen was fel, de bal bleef goed in de ploeg, we voerden onze opgedragen taken uit. 

Verdiend of geflatteerd? Ik denk dat de tweede optie van toepassing is.

Na een voorbereiding met drie oefenwedstrijden en drie bekerwedstrijden die vele lichtpuntjes en ook wat overdenkingen brachten, gingen wij zondag de echte strijd om de punten aan tegen Alfa Sport. Met een gezonde mix van Ervaring/Semi-ervaring en Jeugdigheid. 

Na lange tijd toch nog een kort verslag/bericht vanuit Spaubeek 2.

Het begin van seizoen 2016-2017 was met slechte uitslagen terwijl het voetballend nog niet zo slecht was. Met 1 punt uit de eerste helft van het seizoen, hadden wij ruime achterstand opgelopen op de rest. Deze achterstand hebben we ruim goed weten te maken door in onszelf te blijven geloven en te vechten voor elkaar, met als resultaat dat wij 16 punten wisten te halen uit de tweede helft van het seizoen. Hierdoor wisten wij Swalmen direct te laten degraderen en kregen wij een herkansing om in de 2^e klasse te blijven.

Deze herkansing bleek voor ons een uit en thuis duel te zijn tegen Brevendia. De toeschouwers die mee waren gereisd naar Stramproy om ons aan te moedigen zijn behoorlijk teleurgesteld geworden met de pot voetbal die ze te zien kregen. Alles wat we van te voren besproken en afgesproken hadden leek wel nooit uitgesproken te zijn. Niemand hield zich aan zijn taak en er werden teveel fouten gemaakt. De tegenstander wist hier slim gebruik van te maken en legde de bal drie keer op fenomenale wijze in het netje. Zo wordt er normaal maar een keer per seizoen gescoord. Helaas bleef het niet bij de 3 mooie doelpunten, maar wisten ze nog 3 keer het netje te raken. In totaal wisten ze dus 6 keer het doel te vinden en dat terwijl ze ook maar 6 echte kansen kregen… Namens Spaubeek wisten de Soet en de Pieper toch het netje te laten bollen wat de eindstand op 6-2 bracht. Voor de thuiswedstrijd wachtte ons dus de zware taak om 4 doelpunten goed te maken.

{gallery}https://www.flickr.com/photos/vvspaubeek/sets/72157682853623360/{/gallery}

Eindelik van die 0 aaf!!!

Deze zondag, zoals al vaker dit seizoen, de wekker op een tijdstip dat niet zondag waardig is. Vroeg vertrekken, zodat we op tijd aan komen en ruim tijd hebben om om te kleden en de warming-up te doen. Althans dat zou je denken tenminste. Helaas was deze zondag een uitzondering. De Becker besloot de Spaubeekse karavaan te leiden naar Posterholt. Posterholt, de club die samen met ons gepromoveerd is naar de 2e klasse en die net als wij nog geen overtuigende entree hebben weten te maken. Enfin we zitten nog bij de heenrit. Becker die besloot voorop te rijden en wist het eerste deel van de route probleemloos af te leggen. Toen we eenmaal zo ver waren om de afslag te gaan nemen ging het echter mis. Hoewel onze tomtom toch echt zei dat we rechtsaf moesten gaan, beweerde die van Paul dat hij rechtdoor moest, met de conclusie 2 afslagen later dat we alsnog moesten keren en terug moesten. Na wat stukjes autoweg en verlaten landweggetjes kwamen we met enige vertraging dan toch aan in Posterholt (het dorp zelf). De club was nog ver te zoeken, ook toen we mooi achter elkaar opgesteld stonden aan het eind van een doodlopende straat hadden wij hem nog steeds niet gevonden. Toen besloot Marco toch maar zijn leiderschapskwaliteiten te tonen en de laatste 300 meter foutloos af te leggen naar de parkeerplaats.

Na een iets kortere warming-up snel de laatste motiverende woordjes en toen klonk al het fluitsignaal waarmee de eerste helft is gestart. De eerste +/- 30 minuutjes waren een beetje twijfelachtig, beide kanten lieten steekjes vallen en grepen daarnaast ook bijna elke kans aan die zich voor deed. Al vroeg in de eerste helft viel Bassie uit met een achillespees blessure en werden de posities een beetje omgegooid. Het eerste doelpunt was voor de thuisploeg, nadat de bal iets te makkelijk het veld mocht oversteken, waarna de aanvaller de bal tactisch achter Davey in het netje wist te plaatsen. Hierna leek Spaubeek te ontwaken. We durfden meer en probeerden steeds meer de bal het werk te laten doen. De linies sloten beter op elkaar aan en de omschakeling verliep vloeiender en vlotter. Voor de mannen van Posterholt kwam de rust als geroepen, want na 2 uitgespeelde kansen waar de Pieper en Schumi niet scherp genoeg waren kreeg de keeper het wel heel benauwd. Er moest even wat druk van de ketel. 

Overwinning in tweede helft uit handen gegeven

De voorbereiding richting de verre uitwedstrijd naar Merefeldia op zondag 2 oktober startte zoals altijd weer op dinsdag. De trainingsopkomst was prima en Marco had besloten om de training te starten met een tactische bespreking. Hoewel de strijd en de passie aanwezig is bij Spaubeek 2, blijft het elftal dat vorig jaar ongeslagen kampioen werd zonder punten in de reserve 2^e klasse. Tijdens de tactische bespreking moest duidelijk worden wat van iedere speler verwacht wordt tijdens een wedstrijd. De gretigheid was op het veld terug te zien en op zondag moesten dan de eerste 3 punten behaald worden.

De 14 koppige selectie reisde samen met de staf alweer vroeg af naar Nederweert, waar om 11:00 uur de wedstrijd op natuurgras startte tegen Merefeldia 2. In de opstellingen waren ten opzichte van vorige week weinig verrassingen. Davey stond na een week afwezigheid weer op doel. De verdediging bestond zoals vertrouwd uit Jeroen, Albert, Tom en Remco. Op het middelveld was na lang blessureleed eindelijk weer een basisplaats weggelegd voor Nick en voor de van het eerste terugkerende Daan. Het middenveld werd verder aangevuld door vaste krachten Bram en Paul. Voorin moesten de routiniers Danny en Laurens zorgen voor de doelpunten.

In de eerste helft was Spaubeek de bovenliggende partij. Achterin werd niets weggegeven en Spaubeek kreeg de ruimte om via Tom rustig op te bouwen. Via de zijkanten was Spaubeek een aantal keren gevaarlijk, zo werd Daan na een pass van Laurens goed de diepte ingestuurd en helaas kwam zijn voorzet net niet aan bij een medespeler. In de opbouw kon Merefeldia de middenvelder/aanvallers nauwelijks bereiken, wat te danken was aan het uitstekende kantelen en knijpen van de 4 middenvelders. Door de gretigheid van Spaubeek werden veel tweede ballen op het middenveld gewonnen en Merefeldia wist zich geen raad met het strijdplan van Spaubeek. In sommige gevallen zocht Spaubeek direct de diepte om gebruik te maken van het gebrek aan organisatie bij de tegenstander. Zo werd Bram in de 20^e minuut aan de linker zijkant bereikt en na het passeren van zijn directe tegenstander liet hij de keeper kansloos door zijn schot van circa 20 meter in de linker bovenhoek te plaatsen. De eerste voorsprong dit seizoen (dit verbaasde mij zelf ook) voor Spaubeek was een feit en het was zaak om dit vast te houden. Verder heeft Spaubeek ondanks het betere spel op enkele afstandsschoten weinig kansen gecreëerd en dus gingen we rusten met een 0-1 voorsprong.

Wederom goede prestatie, maar helaas geen punten!

Zondag morgen 10:30, iedereen aanwezig en een heerlijk ochtendzonnetje dat ons tegemoet lachte. Vandaag moesten we dan toch eindelijk de eerste 3 punten van het seizoen gaan pakken. Het zou geen makkelijke pot worden, maar we moesten ons eigen spelletje gaan spelen. Als we dat doen dan komt het vanzelf wel in orde.

Na de pasjes gecontroleerd te hebben, zocht iedereen zijn positie en mocht Helden beginnen met de aftrap. De eerste 10 minuten wisten wij het goed vast te zetten en waren de mannen van Helden zoekend naar de weg naar voor. Vanuit beide teams werden weinig kansen gecreëerd. Helden kreeg meer vat op het spel en was dan ook de eerste die wisten te score, na een verkeerde inschatting en goed anticiperen van de tegenstander kon deze zich goed voor de goal zetten en wist de bal in het netje te werken. Niet heel veel later wisten ze slim gebruik te maken van de verwarring achterin en maakte ze snel de 0-2. Het voetballen werd er niet veel beter meer op en de rust kwam als geroepen.

Swalmen 2 – Spaubeek 2       2-1  Goede teamprestatie zonder punten

Voor vandaag stond de wedstrijd in Swalmen op het programma. Al direct bij aankomst bleek dat de scheidsrechter niet op was komen dagen en besloten beide teams toch te gaan voetballen met een scheidsrechter van de thuisploeg. Deze beloofde zijn uiterste best te doen om zo eerlijk mogelijk te fluiten en wij moesten ervoor zorgen dat er een mooie pot gespeeld zou worden.

Helaas bleek de belofte van de scheidsrechter niet lang stand te houden, want 3 minuten na het startsignaal werd de strafschop zeer makkelijk gegeven na een goede tackel op de bal van Michael. Voor het eerst in lange tijd zat Bubba in de verkeerde hoek en kwamen we op achterstand. De toon was gezet en wij wisten dat we onze uiterste best moesten gaan doen. Voetballend was het chaotisch en konden de partijen zich aan elkaar meten. Spaubeek groeide meer in de wedstrijd, maar de verdediging van Swalmen stond sterk. Daarentegen wist Swalmen niet goed de weg naar voor te vinden. Totdat er een voorzet van de zijlijn kwam waarop Davey een klasse redding maakte. Iets wat al heel snel werd overschaduwd door een nare gebeurtenis in de wedstrijd. De spits van Swalmen kwam met zijn been vast te zitten, welke direct met een luide knak brak. Direct was duidelijk wat er gebeurd was en werd de wedstrijd stilgelegd.

Spaubeek 2 sluit het seizoen in stijl af!

Ondanks dat er een paar wijzigingen waren in de selectie, stond er nog steeds een elftal op het veld waar menig tegenstander voor zwicht. Patrick vond zijn plek onder de lat en Lars nam zijn positie in de achterhoede. Daarnaast begon ook Bas in de basis en moest iedereen zijn plekje vinden in het veld. De eerste 10 minuten was dit ook goed te merken. Het normaal zo gestructureerde spel verliep minder soepel en RKDFC had de overhand in het spel. Veel slechte passes werden onderschept en Spaubeek vond slecht de weg naar voor. Toch was het Spaubeek die als eerste het netje vond. Nadat zich een waar tikketakke spelletje had plaatsgevonden aan de zijlijn, wist de Pieper zich vrij te lopen en met de pass in de diepte kon hij zo richting de 16meter van de tegenstander. Met een lage voorzet bereikte hij de linker van BoomBoom en hij plaatste de bal netjes in het hoekje.  Niet lang daarna kwam RKDFC met het antwoord hierop. Een corner die ver achterin viel kwam in de voeten van een RKDFC’er, welke daarna vrij mocht uithalen op het doel. De bal werd nog van richting veranderd, waardoor dat Patrick kansloos was 1-1. Dit was eigenlijk ook wel de terechte ruststand.

Nog steeds ongeslagen!

Er stond een uitgebreid programma klaar voor het team van Marco Simeone! Beginnend met de wedstrijd tegen de Leeuw. Begin dit seizoen was al gebleken dat dit geen makkelijke tegenstander was. Met een 1-1 uitresultaat moesten wij vandaag maar eens goed de mouwen opstropen. Na een mooi boeket bloemen te hebben ontvangen voor ons kampioenschap (waarvoor dank), werden alle vriendelijke gevoelens voor 90 minuten opzij gezet en ging de strijd om de 3 punten beginnen. De Leeuw hoefde niet meer en wij in feiten ook niet. Toch was dit niet te zien aan de wedstrijd. Er speelde zich een passievolle wedstrijd af op het hoofdveld. Toch was het weer de Soet die net als bij UVC als eerste zijn kunstje liet zien. Hij werkte de 1-0 tegen het netje en zorgde voor een beetje ontspanning. Maar of het nu de ontspanning was of toch de druk, het voetbal was niet het beste dat we dit seizoen hadden laten zien. Er werden niet veel kansen meer gecreëerd en we gingen dan ook de rust in met een 1-0 in ons voordeel.